دویم

دویم . [ دُ ی ُ ] (عدد ترتیبی ، ص نسبی ) دویمین . هر چیز که در مرتبه ٔ دو واقع باشد. (ناظم الاطباء) دوم . ثانی . (یادداشت مؤلف ). به معنی ثانی است و خلاف قاعده است چرا که یاء در اخواتش هیچ جا نیست معهذا در نظم بعضی استادان آمده است ولی صحیح دوم است . (از آنندراج ) (از غیاث ). و رجوع به دوم شود. || (اِ) وکیل و گماشته . (ناظم الاطباء).