دوی

دوی . [ دَ وا ](ع اِ) بیماری . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). || (ص ) بیمار و مذکر و مؤنث در آن یکی است : رجل دوی و امراءة دوی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). مردی تباه . (مهذب الاسماء). || مرد گول . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). احمق . (مهذب الاسماء). || ملازم جای خود.(منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ). || مرده . میت ؛ ترکت فلاناً دوی ؛ ای ما اری به حیوة.(ناظم الاطباء). || (اِ) ج ِ دواة. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (دهار). رجوع به دواة شود.