دژم ساز گشتن
لغت‌نامه دهخدا
دژم سازگشتن . [ دُ ژَ / دِ ژَ گ َ ت َ ] (مص مرکب ) خشمناک و بددل و بداندیش شدن . تیره دل گشتن :
چو بشنید بهرام ازو بازگشت
برآشفت و با او دژم ساز گشت .
|| تیرگی گرفتن . تیره شدن ساز کردن :
چو خورشید تابان دژم ساز گشت
ز نخجیرگه تنگدل بازگشت .
چو بشنید بهرام ازو بازگشت
برآشفت و با او دژم ساز گشت .
فردوسی .
|| تیرگی گرفتن . تیره شدن ساز کردن :
چو خورشید تابان دژم ساز گشت
ز نخجیرگه تنگدل بازگشت .
فردوسی .
