دژوند
لغت‌نامه دهخدا
دژوند. [ دُژْ وَ ] (ص مرکب ) زشت مانند. || فاسق و بدمذهب . (آنندراج ). بدکار. بدعمل . بی دین . ملحد. (ناظم الاطباء) :
درود از ما به بهدین خردمند
که دور است از ره و آئین دژوند.
و رجوع به دروند شود.
درود از ما به بهدین خردمند
که دور است از ره و آئین دژوند.
زراتشت بهرام (از آنندراج ).
و رجوع به دروند شود.
