دکالی

دکالی . [ دَک ْ کا ] (اِخ ) لقب محمدبن علی بن عبدالواحد دکالی مصری ، مکنی به ابوامامة و مشهور به ابن نقاش . مفسر و فقیه قرن هشتم هجری است . وی به سال 720 هَ . ق . متولد شد و در 763 هَ . ق . در قاهره درگذشت . او راست : شرح العمدة، تخریج أحادیث الرافعی ، السابق و اللاحق و المذمة فی استعمال أهل الذمة. و اشعار نیکویی نیز دارد. (از الاعلام زرکلی ج 7 ص 177، از الدرر الکامنة و بغیة الوعاة و شذرات الذهب ).