دیبارخلغتنامه دهخدادیبارخ . [ رُ ] (ص مرکب ) دیباروی . که چهره ای دارد چون دیبا از لطافت و زیبائی : یادم از آن لعبت دیبارخان کز لب خود دادی حلوای من .سوزنی .