دیموم

دیموم . [ دَ ] (ع اِ) بمعنای دیمومة. بیابان فراخ بی آب . (از منتهی الارب ). بیابان پهناور و بیابان که در آن آب نباشد. (از اقرب الموارد ذیل ماده ٔ دم م ).