دین گستر
لغتنامه دهخدا
دین گستر. [ گ ُ ت َ ] (نف مرکب ) مروج دین . مبلغ دین . دین پرور :
ببرهان صورت چرا بگروی
همی پند دین گستران نشنوی .
بطریق دید رویش گفتش که در همه روم
از جمع قیصران چو تو دین گستری ندارم .
ببرهان صورت چرا بگروی
همی پند دین گستران نشنوی .
فردوسی .
بطریق دید رویش گفتش که در همه روم
از جمع قیصران چو تو دین گستری ندارم .
خاقانی .