دیوجفت

دیوجفت . [ وْ ج ُ ] (ص مرکب ) که با دیو دمسازو جفت باشد. جفت و قرین دیو. || به مجاز بیعقل . قرین بیخردی . همنشین دیو. بیراه :
یکایک سخن نزد رستم بگفت
که بیهش ورا دیدم و دیوجفت .

فردوسی .