دیوخانه

دیوخانه . [ وْ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) خانه ٔ دیو. محل دیو. جایگاه دیو. دیوخان :
او در آن دیوخانه رفته ز هوش
کآمد آواز آدمیش بگوش .

نظامی .

خانه ٔ دیو، دیوخانه بود
گر خود ایوان خسروانه بود.

نظامی .

دیوخانه کرده بودی سینه را
قبله ای سازیده بودی کینه را.

مولوی .