دیوهیکللغتنامه دهخدادیوهیکل . [ وْ هََ ک َ ] (ص مرکب ) آنکه دارای شکل و هیئت دیوان است . دیوقامت . بی اندام . بدقواره : ز لاحولم آن دیوهیکل بجست پری پیکر اندر من آویخت دست .سعدی .
