دیگ پز

دیگ پز. [ پ َ ] (نف مرکب ) آشپز. خوالیگر. طباخ . مطبخی . خوراک پز. پزنده . باورچی . قدار :
شتربان و فراش با دیگ پز
نبودند جز پیشکار علی .

ناصرخسرو.

مجلسش را میوه کش باشد جمال موصلی
مطبخش را دیگ پز باشد اثیر مطبخی .

انوری .

دیگ پز باید که هرچه شور و ناخوش طعم بود به آب چغندر خوش گرداند وهرچه تیز و تلخ باشد بسرکه خوش گرداند. (از رساله ٔ طبی کهن ) (یادداشت مرحوم دهخدا).