ذبایحلغتنامه دهخداذبایح . [ ذَ ی ِ ] (ع اِ) ذبیحة. (دهار). || ذبایح ِ جن ؛ ذبیحه ها که عرب گاه ساختن خانه یا حفرچاهی میکردند تا بنا یا چاه از ضرر جن ایمن ماند.
