ذبیحینلغتنامه دهخداذبیحین . [ ذَ ح َ ] (ع اِ) تثنیه ٔ ذبیح . و منه الحدیث : انا ابن الذبیحین ؛ یعنی از نسل اسماعیل ذبیح اﷲ و فرزند بلافصل عبداﷲبن عبدالمطلب . رجوع به عبداﷲبن عبدالمطلب شود.
