ذراوةلغتنامه دهخداذراوة. [ ذُ وَ ] (ع اِ) آنچه از چیزی برافتد. || ریزه ٔ کاه و جز آن که از گندم جدا شودآنگاه که گندم را بر باد کنند. || ذراوه ٔنبت ؛ ریزه ٔ گیاه خشک که باد برداشته و برده باشد.
