ذوالغضوین

ذوالغضوین . [ ذُل ْ غ َ ض َ وَ] (اِخ ) بلفظ تثنیه ٔ غضا است ، ذکر آن در حدیث هجرت آمده . ابن اسحاق گوید: ثم ّ تبطّن بهما یعنی الدلیل مَرجَح من ذی الغضوین بالغین والضاد المعجمتین ویقال من ذی العصوین بالعین والصاد المهملتین عن ابن هشام . (از معجم البلدان یاقوت ) (نزهةالقلوب چاپی ص 170).