ذوالقوسلغتنامه دهخداذوالقوس . [ ذُل ْ ق َ ] (اِخ ) لقب سنان بن عامر. واز آن روی او را ذوالقوس گویند که کمان خویش بجای هزار شتر در قتل حارث بن ظالم نعمان اکبر رهینه داد.
