ذودعاء

ذودعاء. [ دُ ] (ع ص مرکب ) خداوند خواهش . خداوند خواهانی . خداوند دعا. صاحب دعا: و اذا مَسَّه ُ الشر فذودعاء عریض . (قرآن 41 / 51) وچون در رسد او را بدی پس صاحب دعای بسیار است . (ص 546 تفسیر ابوالفتوح ). و در ص 553 گوید: خداوند دعا باشد پهن . و عرب طول و عرض در جای کثرت بکار دارد...