ذوزرعلغتنامه دهخداذوزرع . [ زَ ] (ع ص مرکب ، اِ مرکب ) کشتزار : انی سکنت من ذریتی بواد غیرزرع ، (قرآن 14 / 38)؛ بتحقیق مسکن دادم «ابراهیم » پاره ای از فرزندانم را بوادی غیر کشت زار. (ص 221 تفسیر ابوالفتوح ج 3).
