ذوسمر
لغت‌نامه دهخدا
ذوسمر. [ س َ م ُ ] (اِخ ) موضعی است از نواحی عقیق . ابووجزه گوید :
ترکن زهاء ذی سمر شمالاً
و ذانهیا و نهیاعن یمین .
و ابن الاثیر در المرصع گوید، جایگاهی است بحجاز. و در نزهة القلوب (چ بریل مقاله 3) حمداﷲ مستوفی گوید: و طریق الذی سلک رسول اﷲ صلی اﷲ علیه و آله وقت الهجرة، از زیر مکه دلیل گرفت تا دریا کنار نزدیک عسفان و از آنجا براه رفت تا از قدید بگذشت از قدید بین الخرار رفت و بثنیة المراءة رفت و از آنجا بمیان مدلجه مجاج ... پس بذی سمر پس ببطن اعداء.
ترکن زهاء ذی سمر شمالاً
و ذانهیا و نهیاعن یمین .
و ابن الاثیر در المرصع گوید، جایگاهی است بحجاز. و در نزهة القلوب (چ بریل مقاله 3) حمداﷲ مستوفی گوید: و طریق الذی سلک رسول اﷲ صلی اﷲ علیه و آله وقت الهجرة، از زیر مکه دلیل گرفت تا دریا کنار نزدیک عسفان و از آنجا براه رفت تا از قدید بگذشت از قدید بین الخرار رفت و بثنیة المراءة رفت و از آنجا بمیان مدلجه مجاج ... پس بذی سمر پس ببطن اعداء.
