ذوشویسلغتنامه دهخداذوشویس . [ ش ُ وَ ] (اِخ ) موضعی است . (منتهی الارب ). و در المرصع بیت ذیل آمده است : و نبئت قومی و لم اتهم اجدّوا علی ذوشویش حلولا.بشامةبن الغدیر.