ذوعمرو

ذوعمرو. [ ع َ ] (اِخ ) مردی از مردم یمن . او پس از قبول اسلام با ذوالکلاع بقصد تشرف حضور پیغامبر صلوات اﷲ علیه عزم مدینه کرد لکن در راه خبر رحلت او صلوات اﷲ علیه و آله و سلم بشنید و بیمن بازگشت . و در استیعاب آمده است : رجل اقبل من الیمن مع ذی الکلاع الی رسول اﷲ صلی اﷲ علیه و آله و سلم مسلمین و معهما جریربن عبداﷲ البجلی . قیل انه کانه الرسول الیهما من قبل النبی صلی اﷲ علیه و آله و سلم فی قتل الاسود العنسی . و قیل بل کان اقبال جریر معهما مسلما و افدا علی النبی صلی اﷲ علیه و آله و سلم و کان الرسول الذی بعثه رسول اﷲ صلی اﷲ علیه و آله و سلم الی الکلاع و ذی عمرو رئیسی الیمن جابربن عبداﷲ فلما کان فی بعض الطریق رأی ذوعمرو رؤیا اورأی شیاء فقال لجریر یا جریر ان الذی نمر الیه قد قضی و اتی علیه اجله قال جریر فرفع لنارکب فسألتهم فقالوا قبض رسول اﷲ صلی اﷲ علیه و آله و سلم و استخلف ابوبکر فقال لی عمرو یا جریر انکم قوم صالحون وانکم علی کرامة لن تزالوا بخیر ما اذا هلک لکم امیر امرتم آخر فما اذاکانت بالسیف کنتم ملوکا ترضون کما ترضی الملوک و تغضبون کما تغضب الملوک ثم قالا لی جمیعاًیعنی ذاالکلاع و ذاعمرو اقرء علی صاحبک السلام و لعلنا سنعود ثم سلما علی و رجعا. (استیعاب ج 1 ص 172).