ذولقیةلغتنامه دهخداذولقیة. [ ذَ ل َ قی ی َ ] (ع ص نسبی ) تأنیث ذولقی . منسوب به ذولق ، یعنی تیزنای زبان . || حروف ذولقیة؛ حرفها که مخارج آن نوک و کناره های زبان است و آن سه حرف است : ر. ل . ن . (راء. لام . نون ).
