ذولقلغتنامه دهخداذولق . [ ذَ ل َ ] (ع اِ) تیزنای زبان . (مهذب الاسماء): ذولق اللسان . || تیزی هر چیزی . ذولق اللسان والسنان ؛ کنار و کرانه ٔ زبان و نیزه و تیزی آن دو.
