ذومنصبةلغتنامه دهخداذومنصبة. [ م َ ص ِ ب َ ] (ع ص مرکب ) عیش ذومنصبة؛ زیست با رنج و کلفت . (منتهی الارب ). عیش ناصب و کذلک ذومنصبة. فیه کد و جهد. (تاج العروس ).
