ذوو نبل

ذوو نبل . [ ذَ ن ُ] (ع ص مرکب ، اِ مرکب ) خداوندان نجابت :
و لوکنت فی بغداد قام لنصرتی
هنالک اقوام کرام ذوونبل .

ابن الصلاح .