ذیوعلغتنامه دهخداذیوع . [ ذُ ] (ع مص ) آشکارا کردن . (تاج المصادر بیهقی ). || آشکار شدن خبر؛ (زوزنی ). ذیوع خبر؛ فاش و پراکنده شدن آن . ذیع خبر، ذیعان خبر؛ فاش شدن . ظاهر گشتن خبر. گستردن خبر. آشکاری . ظهور. پیدائی .
