ذیونوسیوسلغتنامه دهخداذیونوسیوس . (اِخ ) یکی از قضات محکمه ٔ آطن موسوم به آریاباغوس و او بدست قدیس بولس دین نصاری گرفت و در اواخر مائة اول میلادی بشهادت رسید.
