رادمردی

رادمردی . [ م َ ] (حامص مرکب ) عمل رادمرد. کریم طبعی . بخشندگی . جوانمردی . آزادمردی :
سوی مرزدارانش نامه نوشت
که خاقان ره رادمردی بهشت .

دقیقی .

رادمردی به دهر دانی چیست
با هنرتر ز خلق دانی کیست
آنکه با دوستان تواند ساخت
وآنکه با دشمنان تواند زیست .

ترکی کشی ایلاقی .

که هر کو ز گفت خود اندر گذشت
ره رادمردی ز خود درنوشت .

فردوسی .

درخت بزرگی و گنج وفا
درِ رادمردی و بند بلا.

فردوسی .

رادمردی ونیکنامی را
جز برای تو می نجنبد باد.

فرخی .

هر کجا گرم گشت با خوی او
رادمردی برون دمد ز مسام .

فرخی .

تازه رویی و رادمردی و شرم
بازیابی ازو به هر هنگام .

فرخی .

اصل و فهرست رادمردی را
جز در شاه درج و دفتر نیست .

عنصری .

اگر رادمردی کند پهلوان
ببخشدبما بیگناهان روان .

اسدی .

نه نه ، گرچه پیمبری شد ختم
رادمردی برفت باز عدم .

خاقانی .

زادسرو رادمردی بر چمن پژمرده شد
ابر طوفان بار کو تا بر چمن بگریستی .

خاقانی .