رازملغتنامه دهخدارازم . [ زِ ] (ع ص ) شتر بر زمین مانده از لاغری . ج ، رُزّام : ناقة رازم : ای ذات رِزَمة. (منتهی الارب ) (آنندراج ). شتری که از لاغری برنخیزد. (از اقرب الموارد).