راست خانه

راست خانه . [ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) که خانه ٔ راست دارد. که بر جهت واحدی است . که یکرویه است . آدم راست و امین را گویند و در اصطلاح کسی را گویند که با همه کسی از قرار راستی و درستی معاش کند. (آنندراج ) (انجمن آرا). کسی که با همه کس از روی راستی و درستی ودیانت و امانت معاش کند. (ناظم الاطباء) (برهان ). به معنی کسی که راست و درست باشد. (غیاث ) :
با من ای خاصگان درگه من
راست خانه شوید چون ره من .

نظامی .

چو راست خانه کسی ام که روزگار مرا
همی طرازد بر خط استوا پرده .

کمال الدین اسماعیل (ازآنندراج ).

|| کنایه از چیز راست و درست باشد. (از آنندراج ). || مستقیم . درست :
کجیها شد ز شرعت راست خانه
کمانها نیز آمد بر نشانه .

ناظم هروی (از آنندراج ).

|| راست رو : مهره ٔ شطرنج هرگاه راست برود راست خانه است و شاه شطرنج همیشه راست حرکت میکند. (هفت پیکر چ وحید ص 100).