راست قامت
لغتنامه دهخدا
راست قامت . [ م َ ] (ص مرکب ) افراخته قد. آخته بالا. آخته قامت . سهی قامت . سهی قد. راست قد. راست بالا. کسی که قامت راست و مستقیم دارد: انصیات ؛ راست قامت شدن بعد از خمیده شدن . (از منتهی الارب ). جاریة شاطة؛ دختر راست قامت . (منتهی الارب ). رجوع به راست قد شود.
