راسخ

راسخ . [ س ِ ] (اِخ ) میرمحمد زمان معروف به راسخ سرهندی ، از نجبای سادات لاهور بوده است و بنا بنوشته ٔ «مرآت الخیال » (ص 306) و «تذکره ٔ نصرآبادی » (ص 451) اصلش از عراق (اراک ) ایران است ولی خود در هند بدنیا آمده و در خدمت شاهزاده محمد اعظم کارش بالا گرفته است . شاگرد او سرخوش در «کلمات الشعراء ص 42» گوید: او سرهندی بوده و در آنجا بسال 1107 هَ . ق . درگذشته است .
و در تاریخ مرگش گوید:
چو تاریخ فوتش دل از عقل خواست
خرد گفت با دل که «راسخ بمرد». 1107
راسخ شاعر بوده و دیوانی از او باقی است . (از الذریعة ج 9 بخش دوم ص 347).