راعی

راعی . (اِخ ) نام شاعری . (منتهی الارب ). نام شاعری نصرانی بود. (از اقرب الموارد). نام شاعری عرب ، دیوان او را ابوسعید سکری و ابوعمر و شیبانی واصمعی گرد کرده اند. (از الفهرست ابن الندیم ). ابوجندل هوازنی . شاعر بزرگی است از سخن سرایان نامی عصر بنی امیه . از بس در وصف شتر داد سخن داد و آن را در اشعار خود ستود به لقب راعی مشهور گردید. او در سال 738 م . درگذشت . (از اعلام المنجد). بیت زیر از اوست :
تلألأت الثریا فاستنارت
تلألؤ لؤلؤ فیه اضطمار.

(از کتاب الجماهر ص 126).

و نیز رجوع به الجماهر ص 48 و 249و عیون الاخبار ج 1 ص 319 و مرصع ص 60 و آثارالباقیه ٔ چاپ ساخائو ص 15 شود.