ترجمه مقاله

رانفة

لغت‌نامه دهخدا

رانفة. [ ن ِ ف َ ] (ع اِ) کرانه ٔ استخوان نرم بینی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ازبحر الجواهر) (ناظم الاطباء). || گوشت بن کف دست . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از بحر الجواهر) (از ناظم الاطباء). || پوست پاره ٔ طرف بینی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از بحر الجواهر). || کرانه ٔ غضروف گوش . (بحر الجواهر) (از اقرب الموارد). || طرف باریک از جگر. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (از بحر الجواهر). || کرانه ٔ آستین . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || فرود سرین مردم وقت قیام وی یا عام است . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || فرود دنبه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). پایین الیه که هنگام نشستن بسوی زمین است . (از اقرب الموارد) (از مهذب الاسماء) (از بحر الجواهر). || قسمت بالای دنبه . (از بحر الجواهر). || گلیم که بر شکاف خانه های اعراب تا زمین آویزند. ج ، رَوانِف . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
ترجمه مقاله