ران فشاردن
لغتنامه دهخدا
ران فشاردن . [ ف َ / ف ِ دَ ] (مص مرکب ) ران افشردن . ران فشردن . کنایه از برانگیختن و تیز کردن اسب :
یکی [ یک تیر ] در کمان راند و بفشارد ران
نظاره بگردش سپاه گران .
و رجوع به ران افشردن و ران فشردن شود.
یکی [ یک تیر ] در کمان راند و بفشارد ران
نظاره بگردش سپاه گران .
فردوسی .
و رجوع به ران افشردن و ران فشردن شود.