راهه
لغتنامه دهخدا
راهه . [ هََ / هَِ ] (ص نسبی ، اِ) منسوب به راه . (ناظم الاطباء). راه مثل چارراهه . (فرهنگ نظام ).
- آب راهه ؛ راه آب و مجرای آب و نهر. (ناظم الاطباء).
|| گذرگاه سیل . || سیلاب .
- آب راهه ؛ راه آب و مجرای آب و نهر. (ناظم الاطباء).
|| گذرگاه سیل . || سیلاب .