راه پرست

راه پرست . [ پ َ رَ ] (نف مرکب )که با راه انسی و آشنایی دارد. که پیوسته ملازم راه است . که با راه رفتن پیوند همیشگی دارد :
حالی انگشتری گشاد ز دست
داد تا برد پیک راه پرست .

نظامی .