راوندی

راوندی . [ وَ ] (اِخ ) تاج الدین ابوالفضل احمدبن محمدبن علی . خال نجم الدین ابوبکر راوندی مؤلف راحةالصدور که سمت استادی و تربیت خواهرزاده ٔ خویش را داشته و خود از فقها و دانشمندان عراق بشمار میرفته و بنا بنوشته ٔ نجم الدین در خط و لغت و فقه و خلاف (مناظره ) و تفسیر وحدیث و لغت و شعر پارسی و تازی استاد و واعظ و مذکرو مدرس چند مدرسه در شهر همدان بوده و نجم الدین مدت ده سال در خدمت او بسر برده و کسب فضل و معرفت کرده است . او در تاریخ تألیف راحةالصدور (599 هَ . ق .) زنده بوده است . (مقدمه ٔ راحةالصدور بقلم آقای بدیعالزمان فروزانفر). و نیز رجوع به ص 40 همین کتاب شود.