رأن

رأن . [ رَءْن ْ ] (ع مص ) گوش کردن سخن کسی را و قبول نمودن . هذا تفسیر ما فی النسخة الصحیحة من القاموس قال رأنه رغنه عن النضربن شمیل عن الخلیل . (از منتهی الارب ). || احمق و سست گردانیدن کسی را. (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). || حکم بر سفاهت کسی کردن . (از ناظم الاطباء).