ترجمه مقاله

رایات

لغت‌نامه دهخدا

رایات . (ع اِ) ج ِ رایت . (المنجد) (منتهی الارب ) (دهار) (اقرب الموارد). علم ها. (اقرب الموارد) (منتخب اللغات ) (غیاث اللغات ) (از فرهنگ نظام ). نشانه های لشکر. (آنندراج ) (منتخب اللغات ) :
ور دگرباره به روم اندر کشی رایات خویش
هر کجا در روم کاریزی بود پرخون شود.

امیرمعزی .


رایات او چو دید نقیب بهشت گفتا
زین راست تر بباغ بقا عرعری ندارم .

خاقانی .


رایات تو روس را علی روس
صرصر شده شاخ ضیمران را.

خاقانی .


رایات سلطان بسبب غزوی از غزوات دور افتاد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ). در اثنای این مخاصمات رایات سلطان بدان حدود رسید. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ). رایات سلطان و اعلام ایمان در علو و رفعت بثریا رسید. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ). نیت غزوی دیگر محقق کرد که اعلام اسلام بدان مرتفع گردد و رایات کفر و شرک بدان منتکس و نگونسار شود. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ). ابوابش رایات افراشته دارد. (تاریخ بیهق ص 21).
چو شد رایات شاه زنگ منکوس
برآمد دیده بان قلعه ٔ روس .

نظامی .


قبه ٔ خرگاه دولت ، شقه ٔ رایات جاه
زینت تمکین و دین ، آرایش فرض و سنن .

نظام قاری .


رجوع به رایت شود.
ترجمه مقاله