رایچور
لغتنامه دهخدا
رایچور. [ چُرْ ] (اِخ ) نام جایی است در دکن . (آنندراج ). شهری است در سرزمین دکن واقع در 172هزارگزی جنوب باختری حیدرآباد و دارای قلعه ای بلند و عالی است . رایچور دیرگاهی پایتخت شاهان سلسله ٔبهمنی و جز آنان بوده است . (از قاموس الاعلام ترکی ).