رایگان خور
لغت‌نامه دهخدا
رایگان خور. [ ی ْ / ی ِ خوَرْ / خُرْ ](نف مرکب ) مخفف رایگان خورنده . رایگان خوار. رایگان خواره . مفتخوار. رجوع به این سه کلمه شود :
یک می به دو گنج شایگان خر
رغم دل رایگان خوران را.
|| که از دنیا روگردان و معترض باشد. که دنیا را مفت و بهیچ ارزش بدهد. زاهد.
یک می به دو گنج شایگان خر
رغم دل رایگان خوران را.
خاقانی .
|| که از دنیا روگردان و معترض باشد. که دنیا را مفت و بهیچ ارزش بدهد. زاهد.
