رای فتادن
لغتنامه دهخدا
رای فتادن . [ ف ِ / ف ُ دَ ] (مص مرکب ل )رای افتادن . رای کردن . عطف توجه کردن . علاقه مند شدن بکسی . نظر بکسی کردن . منظور نظر افتادن :
شهان پیشین فر همای بردندی
زبهر فال به هر کس که شان فتادی رای .
رجوع به رای اوفتادن شود.
شهان پیشین فر همای بردندی
زبهر فال به هر کس که شان فتادی رای .
فرخی .
رجوع به رای اوفتادن شود.