رباء

رباء. [ رَ ب َءْ ] (ع مص ) طلایه گردیدن و دیده بانی کردن . (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از آنندراج ). دیده بانی کردن . (از متن اللغة). || بلند گردیدن و بر بلندی آمدن . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). بر بلندی و پشته برآمدن . (آنندراج ). || گرانبار رفتن . || چشم داشتن و نگهبانی کردن . || از بالا بزیر نگریستن برای کسی یا چیزی و مطلع گردیدن بر آن . (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (آنندراج ). || بلند پنداشتن چیزی ، یقال : انی لأرباء بک عن هذا الامر؛ ای ارفعک عنه . (منتهی الارب ). || بلند کردن چیزی . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). || برداشتن چیزی را از چیزی . || ربودن چیزی . (از منتهی الارب ) (آنندراج ). || بردن چیزی . (ناظم الاطباء). || فراهم آوردن هر نوع طعام را. || دانستن و پروای چیزی یا کسی را کردن . || اصلاح کردن چیزی . (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (آنندراج ). حفظ کردن و اصلاح کردن چیزی . (اقرب الموارد).