ربائثلغتنامه دهخداربائث . [ رَ ءِ ] (ع اِ) ج ِ ربیثة. (اقرب الموارد) (متن اللغة) (منتهی الارب ). ج ِ ربیثة، بمعنی کار بازدارنده از خیر. (از آنندراج ).