رباطات

رباطات . [ رِ ] (ع اِ) ج ِ رباط. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (متن اللغة). ورجوع به رباط در معنی سلسله ٔ اعصاب شود. || (اصطلاح منطق ) در نزد اهل منطق حروف معانی نحوی ها باشد، و بعضی رباطات را ادوات گویند. (یادداشت مرحوم دهخدا). روابط. || رشته ها و زههایی که قدما معتقد بودند ستارگان بوسیله ٔ آنها به آفتاب آویخته اند. رجوع به التفهیم ص 139 شود. || احکامیان هند رطوبت و یبوست هوا را به منازل قمر نسبت دهند و آن منازل را به شش رباط قسمت کنند. رباط اول : جهد، شرطین ، شوله ، طرفه ، قلب و مقدم . رباط دوم : سعد و اخبیه ، بطین ، زیره ، مؤخر، نعایم ، اکلیل و نژه . رباطسوم : بلده ، ثریا، ذراع ، شوله و صرفه . رباط چهارم : دبران ، سعود، ذابح ، عوا، غفر و هقعه . رباط پنجم : بلع،هنعه . رباط ششم : رشاسماک . (یادداشت مرحوم دهخدا).