ربث

ربث . [ رَ] (ع مص ) بازداشتن از چیزی . (اقرب الموارد). بازداشتن کسی را از حاجت ، یقال : ربثه عن الحاجة. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ). || از حاجت بازایستادن . || درنگ کردن . (مصادراللغة زوزنی ). || واداشتن . (تاج المصادر بیهقی ).