ربص

ربص . [ رَ ] (ع مص ) انتظار چیزی را نمودن و چشم داشتن نیکی یا بدی راکه فرودآید بر کسی . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). انتظار نیکی یا بدی را داشتن که بکسی فرودآید. (از اقرب الموارد). || بر انتظار داشتن کسی را، یقال : ربصنی امراً؛ در انتظار انداخت مرا کاری . (از ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ).