ربعیةلغتنامه دهخداربعیة. [ رِ عی ی َ ] (ع اِ) خواربار قوم در اول سرما. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). ج ، رَباعی ّ. || غزوه در فصل بهار. ج ، رَباعی ّ. || خر خواربارآور در بهار. (از اقرب الموارد).
